Trony

Pismo Święte, zarówno Stary, jak i Nowy Testament, podaje nam nazwy chórów anielskich: Serafini, Cherubini, Trony, Zwierzchności, Moce, Panowania, Władze, Archaniołowie, Aniołowie. Z imienia własnego Pismo Święte wymienia jedynie trzech Archaniołów: Michała, Gabriela i Rafała. Na przestrzeni wieków teologowie poświęcali się przedstawianiu świata Aniołów. Pierwszym autorem dziewięciostopniowej hierarchii był syryjski mnich Pseudo-Dionizy Areopagita żyjący na przełomie V i VI wieku. Nie wiemy o nim nic bliższego. Jego nauka o dziewięciu chórach anielskich, rozwinięta następnie przez wielu teologów na przestrzeni wieków, szczególnie przez św. Tomasza z Akwinu zwanego Doktorem Anielskim, jest akceptowana przez Kościół Katolicki, choć nie została ujęta w dogmat.

Dogmatem jest natomiast sam fakt istnienia istot duchowych, zwanych Aniołami. Dogmat ten wprowadził Sobór Laterański IV w 1215 roku w następującej treści: "Jeden jest Bóg, jeden początek wszystkich rzeczy, jeden Stwórca wszystkiego, co widzialne i niewidzialne; On na początku wieków wszechmocną potęgą swoją wywiódł razem z nicestwa twory duchowe i z ciała złożone, anioły i świat".

Nauka Soboru została siedemset lat później potwierdzona przez Sobór Watykański II (lata 1962 - 1965). "Trzy Osoby Boskie są jednym wszystkich rzeczy początkiem, Stwórcą wszystkiego, co widzialne i niewidzialne, co duchowe i materialne. Ten jeden Bóg wszechmocą swoją i potęgą jednocześnie, od początku czasu, stworzył z nicości jeden i drugi rodzaj stworzeń, tj. istoty duchowe i materialne: aniołów i ten świat, a na koniec naturę ludzką łączącą te dwa światy, złożoną z duszy i ciała. Diabeł bowiem i inne złe duchy zostały przez Boga stworzone jako dobre, ale sami siebie uczynili złymi". Katechizm Kościoła Katolickiego podaje, że: "Istnienie istot duchowych, nie cielesnych, które Pismo Święte nazywa zazwyczaj aniołami, jest prawdą wiary".

Jak przyznał sam św. Tomasz, "więcej o Aniołach nie wiemy niż wiemy". Struktura świata anielskiego oraz dokładność opisu funkcji ich działania nie zostały nam objawione przez Słowo Boże Pisma Świętego, a Święci, którzy doznali łaski drobnego wglądu w chwałę Nieba, łącznie ze św. Pawłem, nie kwapili się, aby wtajemniczać nas w arkana tych wizji i definiować cokolwiek. Sam św. Paweł wspomniawszy, że został w wizji wzięty do nieba, nie podaje szczegółów których jesteśmy złaknieni,, ale twardo stwierdza, że słyszał "tajemniczą mowę, której nie godzi się powtarzać człowiekowi" (nie godzi się - ponieważ człowiek żyjący na ziemi nie jest godny tego co niebiańskie, bo jest grzeszny). Nauka o chórach anielskich pozostawia, podobnie jak Pismo Święte, miejsce na przemyślenia, medytację, modlitwę, poznawanie tej tajemnicy przed Bogiem. Uporządkowanie świata anielskiego nie podlega jednak dyskusji. Bóg jest twórcą piękna, ładu, tworzy harmonię, porządek. Wszystko, co jest dziełem Boga, jest uporządkowane. Bóg nie czyni chaosu, w nieładzie i niepokoju nie ma Boga. Bóg rozumnie, roztropnie i z umiarem dostosowanym do jednostki rozdziela obowiązki między Aniołów i ludzi, a rozdziela tak, aby każde z Jego stworzeń mogło wypełnić Jego wolę w spokoju i jak najpełniej. Odzwierciedleniem tego przymiotu Boga jest właśnie ład wśród Jego stworzeń. Świat dookoła nas jest uporządkowany strukturalnie. Świat ludzi zawiera w sobie różnego rodzaju uporządkowanie hierarchiczne, więc i świat Aniołów, duchów nieporównywalnie doskonalszych od nas, musi być uporządkowany. Dionizy Areopagita jasno mówi, że tylko Bóg i Aniołowie znają w szczegółach hierarchię anielską, my - ludzie, wiemy o niej niezwykle mało i tylko tyle, ile zostało nam z mądrej woli Bożej objawione. Najwyraźniej większa wiedza na ten temat nie jest nam potrzebna.

Poznaliśmy już Serafinów i Cherubinów. W skład pierwszej triady anielskiej wchodzą jeszcze Aniołowie z chóru Tronów. Trony z nazwy wymienione są w Piśmie Świętym tylko jeden raz, w liście św. Pawła do Kolosan: "Bo w Nim (Jezusie) zostało wszystko stworzone: i to, co w niebiosach, i to, co na ziemi, byty widzialne i niewidzialne, czy Trony, czy Panowania, czy Zwierzchności, czy Władze" (Kol 1, 16).

Chór Tronów, jak zresztą wynika z nazwy, znajduje się przed Tronem Bożym, a Bóg wspiera się na nich. Są symbolem stabilności. Opiekują się siedzibą Boga i są niedoścignionym wzorem posłuszeństwa. Św. Tomasz z Akwinu obrazowo mówi, że Aniołowie z pierwszej triady są Bożymi przyjaciółmi, powiernikami i towarzyszami, a tę ostatnią funkcję towarzyszenia Bogu (jak dworzanie Królowi) przypisuje właśnie Tronom. Jako towarzysze Boga, są dopuszczani do zamysłów i tajemnic, które Bóg im powierza. Aniołowie z chóru Tronów stoją blisko Boga i wciąż wpatrują się w Jego piękne Oblicze. Dla nas są więc wzorem wyciszenia, kontemplacji, zatrzymania się i poświęcenia czasu na modlitewne przebywanie przed Obliczem naszego Stwórcy, uwielbianie Go. Wielbienie Boga, zachwyt Jego chwałą, życie właśnie dla Niego jest pierwszym i najważniejszym zadaniem Aniołów, ludzi i wszelkich stworzeń. Św. Franciszek z Asyżu płacząc wołał do ptaków: O! jakże jesteście szczęśliwi, Ptaszkowie-bracia, bo Bóg stworzył was, abyście Go swym śpiewem nieustannie chwalili, a wy to wciąż czynicie! O! Jakże nieszczęśliwy jest człowiek, bo ten nie chwali swego Stwórcy! Nieustanne przebywanie Tronów przed Boskim Majestatem pokazuje nam również, że kontemplacja i modlitwa nie są niczym męczącym, lecz przeciwnie - są na miarę naszych możliwości. Aniołowie z chóru Tronów są dla nas przykładem gorliwości w trwaniu przed Bogiem. Na obrazach Aniołowie z chóru Tronów są przedstawiani jako odziani w purpurowe szaty, z koronami na głowach i berłami w dłoniach.

Trony to chór anielski wyniesiony wysoko w hierarchii bytów niebiańskich. Wszystkie piękne i wzniosłe słowa, które o tych wspaniałych Duchach powiemy, są tak naprawdę niczym. Aniołowie ci nie potrzebują naszych słów. Może w odbiorze to przykre, ale Aniołowie z pierwszej triady nie zajmują się ludźmi. Treścią, sensem i celem ich życia jest sam Bóg. My mamy dla nich znaczenie jako dzieci Boga, które On niesamowicie mocno kocha, a które wciąż Go ranią. Dlatego Aniołowie ci wciąż pocieszają Boga. Mamy dla nich znaczenie również wtedy, gdy Bóg zleca im jakieś zadania nas dotyczące, choć Dionizy Areopagita, św. Tomasz, św. Augustyn i inni Święci pouczający o zadaniach anielskiego dworu wskazują, że Aniołowie z najwyższego chóru nie mają posłania do ludzi. Nie twierdzą tego jednak z całą pewnością, ponieważ wiedzą, że ludzka wiedza na ten temat jest tylko pobieżna. Jednak my - ludzie możemy zwrócić na siebie uwagę tych wspaniałych, pozytywnie wyniosłych Duchów, gdy będziemy zwracać się do nich z prośbą o pomoc w naszych słabościach. Pan Jezus powiedział, że z nawróconego grzesznika raduje się całe Niebo. Całe - więc Serafini, Cherubini, Trony- również. Dlatego, gdy grzeszny i słaby człowiek woła do Nieba o pomoc, nie ma tam ani jednego Mieszkańca, który tego wołania by nie usłyszał i nie chciał na nie odpowiedzieć.

Aniołowie z chóru Tronów,

przyjdźcie i pomóżcie nam w pracy nad sobą,

abyśmy otwarci na oczyszczającą moc Ducha Świętego

stawali się godnym mieszkaniem naszego Pana

i w ten sposób rozszerzali Królestwo Boże na ziemi.

                  Amen.